Van bitch naar vrouw: de getemde feeks.
Het vraagt moed en kracht als man om een relatie met de vrouw helemaal aan te gaan.
Helemaal aan gaan betekent: haar helemaal toelaten in je leven en deelgenoot maken van je leven, ook van je diepste wensen. Helemaal aangaan voor een man betekent ook: leiding nemen en de richting van de relatie durven bepalen. Niet als despoot uiteraard, maar wel als leider. Dat betekent dat je altijd de samenwerking zoekt met je vrouw, luistert wat ze te zeggen heeft maar vervolgens wel zelf durft te beslissen en verantwoordelijkheid te nemen daarvoor.
Haar recht is uiteraard om te zeggen: ik volg je leiding niet. Dat is er dus een conflict.
Dat dien je vervolgens ook helemaal aan te gaan.
Bitch, duivel of vijand in de vrouw
Als je het dus zo helemaal aangaat met een vrouw manifesteert ze vroeg of laat iets wat Barry Long de “fiendess” noemt, letterlijk duivelin, de duivel, bitch of vijand in de vrouw.
Die komt altijd te voorschijn op het moment dat je niet meer weg kan lopen. “Een man die de haat van de duivelin nog niet heeft ervaren, heeft nog geen liefde ervaren. Een vrouw die zichzelf nog niet kent als bitch, heeft zich nog niet verbonden met haar liefde. Voor de man is de emotie van de vijand in de vrouw hel op aarde. Dit is het deel van haar dat hij niet kan hanteren of begrijpen. De demon van zijn eigen gebrek aan liefde komt tot leven om hem te verachten, te mishandelen en te kwellen. Hij is er doodsbang voor.”(An extract from Barry Long’s book ‘Making love -sexual love the divine way: zie hier)
Leer vechten en neem de klappen staande in ontvangst
Théun Mares zegt in feite hetzelfde: “Als je mans genoeg bent om een vrouw te trouwen of seks met haar te hebben, dan moet je ook man genoeg zijn om verantwoordelijkheid te nemen voor je acties en voor de gevolgen van je acties…… en dat houdt altijd in de je de klappen staande in ontvangst moet leren nemen.” En uiteraard bedoelt hij de klappen van de vrouw. “Een echte man is geen bereidwillig partner. Hij weet wat een verbintenis inhoudt. Het is belachelijk zoiets aan te gaan om dan als een baby te gaan jammeren als de klappen zijn kant opkomen.”
Hij beschouwt dat als bewijs van zijn “onvermogen om haar stevig en duidelijk leiding te geven. Om dan van haar te willen scheiden op grond van het feit dat ze een ellendige en ongelukkige persoon is, komt erop neer dat hij een lafaard is die niet de ballen bezit om tegen een stootje te kunnen en te vechten voor waar hij in gelooft.” (Théun Mares, www.toltec-legacy.com, art. 784; er is geen publieke link naar deze tekst.)
Als je echt een relatie met een vrouw wil zul je moeten leren vechten voor wat je waard bent. Dat is pittig, en ik spreek uit ervaring, niet alleen vroeger maar nog steeds in de relatie met mijn vrouw.
The taming of the shrew
Maar we kunnen inspiratie putten bij een van de grootste schrijvers – William Shakespeare – in “The taming of the Shrew”, de getemde feeks of, moderner, bitch. Het verhaal komt ongeveer hier op neer:
Petruchio, een jonge man uit Verona, heeft het in zijn hoofd gehaald te willen trouwen met Katherine. Ongezien nota bene. Als hij haar ontmoet is er een duel met woorden. Ze beledigd hem maar hij geeft geen krimp: hij vindt alles even mooi en gevoelig wat zij ook zegt. Hij zal met haar trouwen, vertelt hij haar, of ze nou wil of niet.
Hij deelt haar vader mee dat ze heeft ingestemd. Het gekke is, als Katherine dat hoort zegt ze niets en de huwelijksdatum wordt vastgesteld.
Hij arriveert daar laat en na de voltrekking dwingt hij haar om direct, voor het feest nog, met hem mee te gaan en zegt dat ze nu zijn eigendom is, om mee te doen wat hij wil.
Zo gedraagt hij zich ook: ze krijgt, uit liefde voor haar naar zijn zeggen, noch te eten noch gelegenheid om te slapen, omdat wat hij te bieden heeft niet goed genoeg zou zijn voor haar. Zo gaat het door, hij draait alles om, maar haar eigenzinnigheid begint op te lossen en verdwijnt tenslotte helemaal. Zodanig zelfs dat ze een speech houdt waarin ze, tot ieders verbazing, ervoor pleit dat vrouwen trouw primair moeten zijn aan hun echtgenoot. Als er een wedstrijd wordt gehouden welke vrouw het eerst verschijnt als haar echtgenoot haar roept is Katherine die eerste. (Klik hier voor wikipedia over ‘de feeks wordt getemd’)
Het is een komedie en natuurlijk allemaal helemaal “over the top” en je moet het erin willen zien; dit: Petruchio is een man die weet wat hij wil, die Katherine werkelijk lief heeft en die alles kan horen wat ze zegt, ook de meest vreselijke dingen die ze naar zijn hoofd slingert. Hij laat zich niet intimideren maar staat ferm. Hij is streng, hij heeft humor en zijn hart blijft open. Hij houdt van haar en gelooft in hun relatie.
De vrouw beslist
Maar natuurlijk is dat niet voldoende zoals Mares zegt: “tenzij de bitch in de vrouw uiteindelijk toegeeft en zichzelf toestaat om de leiding van de man te omarmen, zal die bitch nooit getemd worden, en zal de man uiteindelijk de poging opgeven om leiding te geven. Dus zelfs als is het zo dat de man de bitch moet temmen, hij kan niet meer doen dan het proces in gang zetten. Het is aan haar – de vrouw – om mee te werken om dit proces tot een goed einde te brengen. Als ze dat niet doet, hebben we de strijd van de seksen.” (Unveil the Mysteries of the Female: The Toltec Teachings – Volume 3, Part 3 (Kindle Locations 1190-1192))