Moeder is de baas.

Vrouwen zijn de baas, niet mannen, ook al wordt het tegendeel vaak beweerd.

Mannen domineren inderdaad het maatschappelijk veld – ze hebben de macht in besturen, verdienen het meest enz. – maar als het op relatiegebied aankomt delven ze meestal het onderspit omdat ze emotioneel veel afhankelijker zijn.  De patriarchale samenleving is eigenlijk de wraak van kleine jongens – rebellen – op moeder. Dat is ook duidelijk zichtbaar in de manier waarop de aarde wordt misbruikt.
Natuurlijk hebben veel mannen, vaak onder invloed van vrouwen, de laatste decennia het dominante mannengedrag achter zich gelaten. Ze zijn gevoeliger geworden en hebben meer oog gekregen voor zorg. Maar ze zijn daarmee ook vaak hun daadkracht, als ze die al hadden, verloren.
Ze hebben zich aangepast, zijn gedomesticeerd. Moeder is de baas, meer dan ooit.

Zowel dominante als passieve mannen hebben geen gelijkwaardige relatie met vrouwen. Dominante mannen stellen zich boven vrouwen op – vaak ook uit onzekerheid – en passieve mannen gedragen zich in feite als kleine jongens en maken van de vrouwen in hun leven hun moeder.
En vroeg of laat leidt dat tot ressentiment, bij de mannen maar ook bij hun vrouwen. Welke vrouw wil nou een kleine jongen als man en seks hebben met haar zoon. En welke man ….

Vrouwen dragen hieraan natuurlijk ook bij: de moederrol gaat hun natuurlijk af en geeft zekerheid die de meer receptieve kant van hun karakter niet lijkt te bieden, zeker als een volwassen man in hun leven afwezig is.
Maar dat is een ander verhaal, ik wil het over mannen hebben.

Mannen dienen op te groeien, hun reactieve kleine jongens gedrag – dominantie of passiviteit – achter zich te laten en hun potentieel te claimen: volwassen mannelijkheid.

Ik blog over volwassen mannelijkheid, coach 1 op 1 en organiseer o.a. workshops voor mannen en stellen.
Vul hieronder je voornaam en emailadres in en ik hou je op de hoogte.