De innerlijke vechter.
Een conflict is een geweldige kans om jezelf en je leven beter te leren kennen. Maar sommige conflicten zijn zo bedreigend voor je zelfbeeld, wereldbeeld of status quo dat de neiging om te instinctief te re-ageren – vluchten, te bevriezen of te vechten TEGEN de ander heel groot is.
De kunst is om je innerlijke vechter te mobiliseren en je boosheid te gebruiken VOOR jezelf om klaarheid te scheppen waar het conflict echt over gaat (en dat is zelden wat je dacht dat het was toen je reageerde).
Dat is vechtkunst.
De innerlijke vechter helpt je
- met zelfbeheersing: dus niet vluchten, bevriezen of aggressief te worden en ook
- niet te zwichten door de ander maar snel gelijk te geven maar
- de spanning van het conflict te laten bestaan en ondertussen
- open te staan en te blijven voor wat opkomt: nieuwe inzichten, nieuw weten.
Dat geldt voor grote conflicten maar ook voor kleinere. Elk conflict is belangrijk en een kans om meer zelfkennis te verwerven. Gebruik het.
Een voorbeeld
Een helder voorbeeld, in het Engels, van hoe iemand met een kleiner conflict omgaat vind je hier. Het laat ook goed zien dat een conflict zowel uiterlijk – een spanning tussen de schrijver en zijn ouders – als innerlijk is. Bijvoorbeeld als hij zegt “Ik zwichtte niet door het conflict naar buiten te brengen maar hield de spanning uit en wachtte geduldig terwijl ik de spanning zijn werk liet doen.”